... и толкова е тихо
тихо...
когато те споделям
в тази нощ
на сънно сливане
и бяла нежност...
зад ирисите
моята тъга
изнизва и последната ни
тленност...
един е необятния ни миг
подай ръка...
докосването влива...
омайна е
мистичната река
по огънните стъпки
си отиваме...
Няма коментари:
Публикуване на коментар