8/27/2011

следобед

Вървя по тротоара към мечтите си,
от някъде дъхти на карамел,
а срещу мен витрина се оглежда
в очите ми,
и жълтото манто от манекена
намига ми копнежно.
Къдрица вятъра подръпва
нежно - палаво.
В бистрото до театъра, зад ъгъла
палитра свел
един художник тайно ме поглежда.
Усмихвам се,
латернаджия стар
с бомбе и бели ръкавици
усмихва ми се,
светнали зеници съзирам
в локвичка след късен дъжд.
Дъхти на свежест.
Есенно небе, събрало
златоткани цветове в букет
за мен
подръпва стол, поръчва ми кафе.
Прекрасен ден.

Няма коментари:

Публикуване на коментар