Понякога...
до мен поспира шепот
извън изречените думи
и тогава...
в трептението тихо
на мъглите
покрили същността ни
разпознавам
гальовната милувка на дъха му...
докосващите пръсти,
топлината...
В сърцето ми следа остава.
Камбанка - в самотата му.
Няма коментари:
Публикуване на коментар